Αφιέρωμα La Rentrée ! Η ιστορία του Νηπιαγωγείου στη Γαλλία & πως προέκυψαν τα νηπιαγωγεία από τις αίθουσες ασύλου.
Η ιστορική εξέλιξη του νηπιαγωγείου
Αρχικά, τον 19ο αιώνα οι πρώτες αίθουσες ασύλου έκαναν την εμφάνιση τους. Τι ήταν αυτές; Οι πρώτες αίθουσες ασύλου αποτέλεσαν έμπνευση από τα Βρεφικά Βρετανικά σχολεία ( Infant School britanniques) της εποχής. Mε την βιομηχανική επανάσταση, η εργασία των γυναικών έξω από το σπίτι αυξήθηκε και το ίδιο αυξήθηκε και η ανάγκη για φροντίδα των παιδιών. Οι αίθουσες ασύλου ήταν λοιπόν αρχικά μια φιλανθρωπική πρωτοβουλία. Η πρώτη άνοιξε στο Παρίσι το 1826 από την Emilie Mallet, σύζυγο ενός προτεστάντη τραπεζίτη. Ο Jean-Denis Cochin, ένας πλούσιος αξιοσημείωτος Καθολικός, δημιούργησε μια ακόμη αίθουσα με τη σειρά του το 1827. Πρώτα υπό τη διεύθυνση μιας επιτροπής κυριών, οι αίθουσες ασύλου λειτούργησαν το 1837 υπό την εποπτεία του Υπουργείου Δημόσιας Παιδείας. Μια αίθουσα ασύλου μπορούσε να φιλοξενήσει έως και 150 παιδιά υπό την επίβλεψη ενός ή δύο δασκάλων. Η πειθαρχία ήταν αυστηρή, ακόμη και στρατιωτική στις αίθουσες αυτές.
Μarie Pape-carpienter (1815-1878)
Η Marie Pape-Carpienter, διευθύντρια του École Normal des salles d’asile από το 1848, δούλεψε με ζήλο για την ευημερία των παιδιών: «Η αγάπη πάνω από όλα» έγινε το σύνθημα για τα δωμάτια ασύλου. Ζήτησε την κατάργηση της σωματικής τιμωρίας και ανθάρρυνε την παρατήρηση των μικρών παιδιών. Εμπνευσμένη από τον Pestalozzi, προώθησε μαθήματα αντικειμένων ώστε να ενισχύσει την φυσική περιέργεια των παιδιών. Η εκδοτική της παραγωγή ήταν πολύ πλούσια: εγχειρίδια, συμβουλές, πίνακες διδασκαλίας. Η συμμετοχή της σε πολλά εκπαιδευτικά συνέδρια στη Σορβόννη κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Γαλλικής Αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα και η βράβευση του έργου της στην Παγκόσμια Έκθεση του 1862 την έκαναν μια σημαντική προσωπικότητα για την εποχή.
pauline Kergomard (1838-1925)
Η Pauline Kergomard (1838-1925), γενική επιθεωρήτρια νηπιαγωγείων από το 1881 έως το 1917, επέκρινε έντονα την οργάνωση των αιθουσών ασύλου που έγιναν νηπιαγωγεία και έγινε η έμπνευση για το νηπιαγωγείο του Jules Ferry. Αρχικά, αφαίρεσε τις κερκίδες που μετέτρεπαν τις τάξεις σε «μικρές Σορβόννες» και έκανε εκστρατεία για να ελαφρύνει τα προγράμματα που τότε ήταν πολύ δύσκολα και κοντά σε εκείνα του δημοτικού. Έπειτα εργάστηκε για την ανάπτυξη σωματικών δραστηριοτήτων και του ελεύθερου παιχνιδιού. Το ενδιαφέρον της για την παιδοψυχολογία την οδήγησε στην έκδοση πολλών βιβλίων για την πρώιμη παιδική ηλικία καθώς και στην έκδοση σχολικών εγχειριδίων. Το 1887, ίδρυσε τη Γαλλική Ένωση για τη Διάσωση της Παιδικής Ηλικίας.
jeanne Girard (18…-19…)
Tέλος, η Girard, επιθεωρήτρια βρεφονηπιακών σταθμών, με μεγάλη επιρροή μεταξύ των δύο πολέμων, δημιούργησε την έννοια του «εκπαιδευτικού παιχνιδιού». Η παιδαγωγική της βασίζεται σε ασκήσεις που παίρνουν την όψη παιχνιδιών, κάτι που δεν απέχει πολύ από την παιδαγωγική που εφαρμόζει την ίδια εποχή η Μαρία Μοντεσσόρι. Εκδίδει διάφορα έργα, πλούσιες εικονογραφημένες ιστορίες για παιδιά, βιβλία για εκπαιδευτικά παιχνίδια και προωθεί την διδασκαλία μέσω εικόνων.
Πηγή πληροφοριών : https://gallica.bnf.fr/html/und/education/lorigine-de-lecole-maternelle?mode=desktop
